Metoda niesie ze sobą korzyści dla każdej osoby, niezależnie od wieku czy stanu zdrowia. Jej elementy wykorzystywane są w terapii zaburzeń rozwoju psychoruchowego, a także w pracy z dziećmi z niepełnosprawnością fizyczną oraz intelektualną, zaburzeniami zachowania oraz niedostosowaniem społecznym.
Ćwiczenia wchodzące w skład metody oparte są na naturalnym ruchu, służącym budowie świadomości całego ciała jako zespołu współdziałających ze sobą układów.
Poszczególne elementy systemu dzielą się na 5 grup ćwiczeń:
- ruch umożliwiający poznanie swojego ciała - badanie indywidualnych możliwości ruchowych oraz zdolności do panowania nad ruchem: ćwiczenia wykonywane w tym zakresie to m.in. leżenie na brzuchu z obrotem na plecy, czołganie się, obroty na pośladkach w pozycji siedzącej
- ruch kształtujący związek jednostki z otoczeniem - ćwiczenia budujące orientację przestrzenną, uświadamiające dzielenie przestrzeni z innymi osobami, często wykonywane w grupie, np. przeczołgiwanie się przez “tunel” ustawiony przez innych członków grupy, przechodzenie nad i pod innymi osobami
- ruch kształtujący związek jednostki z drugim człowiekiem - wszelkiego rodzaju ćwiczenia wykonywane w parach (podpieranie, przyciąganie, podnoszenie, naśladowanie ruchów drugiej osoby itd.), służące budowie umiejętności współpracy i nawiązywania relacji opartej na zaufaniu szacunku dla indywidualnych granic
- ruch kształtujący umiejętność współdziałania w grupie - ćwiczenia oparte na podobnej zasadzie, jak te wykonywane w parach, ale angażujące do wspólnej pracy kilka osób
- ruch kreatywny - ćwiczenia umożliwiające swobodną ekspresję osobowości, np. poprzez taniec
Zajęcia prowadzone Metodą Ruchu Rozwijającego pomagają dzieciom osadzić się we własnym ciele, świadomie korzystać z funkcji ruchowych i sprawować nad nimi kontrolę. Ćwiczenia mają także pozytywny wpływ na wzrost samoakceptacji i poczucia sprawczości: dziecko czuje się dzięki nim lepiej we własnej skórze, odważniej podejmuje działanie i czerpie satysfakcję z osiągniętych efektów.
Metoda przynosi również wymierne korzyści na gruncie rozwoju społecznego: współdziałanie podczas wykonywania ćwiczeń uczy rozpoznawania potrzeb i emocji innych osób, efektywnej komunikacji oraz swobody w dzieleniu się własnymi doświadczeniami. Ćwiczenia integrują grupę, sprawiają, że każdy jej członek czuje się bezpiecznie, a nawiązane dzięki nim więzi mogą przerodzić się w głębsze, trwalsze relacje.
Znajduje zastosowanie jako metoda terapii: w pracy z dziećmi: z zaburzeniami rozwoju psychoruchowego, w normie intelektualnej, przejawiającymi zaburzenia w zakresie sfery emocjonalnej i społecznej, mającymi trudności w czytaniu, pisaniu i jąkającymi się.
Zajęcia odbywają się raz w tygodniu , czas trwania zajęć:45 –60min.
Grupa docelowa: dla dzieci w wieku przedszkolnym oraz młodszym wieku szkolnym, max do 10 osób